To jedna z najbardziej intensywnych form oddziaływania poznawczego i emocjonalnego. Jej celem jest profesjonalna pomoc osobie przeżywającej kryzys życiowy.
To bezpośrednie spotkanie psychoterapeuty i osoby doświadczającej kryzysu psychologicznego, którego głównym celem jest profesjonalna pomoc wynikająca z doświadczania precyzyjnych oddziaływań terapeutycznych.
Tę formę pracy kieruję do osób dorosłych.
Przed podjęciem decyzji o rozpoczęciu terapii warto zadać sobie pytanie: ,,Czy chcę spróbować?”. Własna motywacja jest tutaj kluczem do sukcesu.
Podczas psychoterapii indywidualnej możesz pracować nad:
- zrozumieniem swoich trudności ze snem oraz ich wyeliminowaniem;
- swoją nieśmiałością i trudnością z wystąpieniami publicznymi;
- zbyt niską samooceną;
- nieakceptacją siebie;
- brakiem energii, siły, celu w życiu i przygnębieniem;
- depresją, jeśli masz ją stwierdzoną lub obawiasz się, że możesz być chory;
- wybuchami złości a w związku z tym licznymi konfliktami z bliskimi;
- wahaniami nastroju;
- trudnościami w trwającym związku lub trudnościami w poznaniu kogoś;
- lękiem;
- z problemami związanymi z życiem w rodzinie, gdzie dochodziło do różnych form przemocy lub innych nadużyć;
- cechami syndromu dorosłego dziecka alkoholika (DDA);
- lub innymi objawami somatycznymi, związanymi z bólem i dyskomfortem, których przyczyną mogą być emocje;
Czasami może być też tak, że może być Ci trudno określić dokładnie, co się z Tobą dzieje i nad czym chciałbyś pracować w swojej psychoterapii, ale wiesz, że „coś nie gra”, „coś jest nie tak”.
Podczas pierwszych spotkań, wspólna rozmowa na pewno ułatwi sprecyzowanie kierunku dalszej pracy.
Spotkania trwają zazwyczaj 50 minut i odbywają się w częstotliwości raz na tydzień.
Czas trwania psychoterapii to kwestia bardzo indywidualna i zależna od wielu czynników. Chciałoby się powiedzieć, że powinna tyle trwać, ile tego będziesz potrzebował, myśląc o jej końcu jako o momencie, w którym poczujesz, że problem z którym przyszedłeś jest już poza Tobą.
Pracując w podejściu poznawczo-behawioralnym przykładam wagę do tego, aby terapia miała swój koniec i nie ciągnęła się latami, jak to bywa w innych podejściach terapeutycznych.
Mimo to terapia indywidualna jest procesem rozciągniętym w czasie (co najmniej kilkanaście spotkań). Czas ten jest niezbędny do ugruntowania zmian i utrwalenia ich w człowieku i w żaden sposób nie można go przyspieszyć.
Podstawowym celem jaki sobie stawiam rozpoczynając pracę z osobą, która się do mnie zgłasza, jest przeprowadzenie takiej interwencji, która spowoduje, że już nie będę potrzebny.
Bardzo bliskie jest mi rozumienie człowieka zgłaszającego się po pomoc jako kogoś, kto posiada wewnętrzne zasoby, aby poradzić sobie z daną, problematyczną dla niego sytuacją życiową, lecz w danej chwili z jakichś przyczyn nie jest w stanie z nich skorzystać.
Dlatego też w swojej pracy kładę duży nacisk na pracę na indywidualnych zasobach i mocnych stronach osobowości.
